چرا اوضاع فقر در آمریکا از آمار رسمی ۳۸ میلیون نفر بدتر است؟

به گزارش قدس آنلاین، بر اساس آخرین گزارش اداره سرشماری ایالات متحده، تا ژانویه ۲۰۲۱، ۳۷.۹ میلیون آمریکایی در فقر زندگی می کردند که ۱۱.۶ درصد از کل جمعیت این کشور را تشکیل می دهد. این در حالی است که آمریکا به عنوان ثروتمندترین کشور جهان از نظر تولید ناخالص داخلی رتبه اول را دارد.

شیلی گوپتا بارنز، مدیر سیاست در مرکز ادیان، حقوق و عدالت اجتماعی کایروس می گوید: «فقر و ناامنی اقتصادی به طور گسترده ای رایج است، و توسط بسیاری تجربه شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اگر قبلا مفهوم رویای آمریکایی مطرح می شد، این فقر نیز جزوی از داستان این کشور است.

اما اعداد و ارقام گزارش شده توسط اداره سرشماری ایالات متحده، بر اساس معیار رسمی فقر است که از اواسط دهه ۱۹۶۰ این معیارها تقریباً بدون تغییر باقی مانده است. این آمار هنوز با مقایسه درآمد قبل از مالیات با آستانه تعیین شده یعنی سه برابر هزینه حداقل رژیم غذایی آمریکایی ها در سال ۱۹۶۳ محاسبه می شود.

بارنز می گوید: «محققانی که کارهای انجام گرفته اش به عنوان مبنای این معیار قرار گرفته، هرگز قصد نداشته تا این زمان به همان شکل قبلی از آن استفاده کند.

گریس بونیلا، رئیس انجامن «یونایتد وِی شهر نیویورک»، معتقد است که معیار رسمی فقر شاخص های خیلی مشخص را در نظر نمی گیرند. مثلا در این معیار به جای در نظر گرفتن میزان درآمد واقعی بعد از کم شدن مالیات، بر روی درآمد قبل از مالیات تمرکز می شود. همچنین عواملی مانند ترکیب ساختاری خانواده یا هزینه مراقبت از کودکان را در نظر نمی گیرد.

بونیلا می گوید: «این معیارها با شکلی که زندگی برای اکثر آمریکایی‌ها تغییر کرده مطابقت ندارد.

در پاسخ به این شبهات، اداره سرشماری آمریکا، معیار تکمیلی فقر را در سال ۲۰۱۱ به عنوان بهبودی نسبت به معیار موجود توسعه داد. در این اندازه گیری، هزینه نیازهای اساسی مانند غذا، پوشاک و آب و برق و همچنین حمل و نقل و برنامه های دولتی منظور می شود. همچنین تفاوت های جغرافیایی و اندازه خانوار نیز در نظر گرفته می شود. در این معیار، نرخ فقر برای سال ۲۰۲۱ در مقایسه با نرخ رسمی اندازه گیری فقر که ۱۱.۶ درصد است، ۷.۸ درصد منظور شده که دلیل کمتر بودن آن، کمک های دولتی در طول همه گیری کووید-۱۹ است.

اما برخی از کارشناسان می گویند که حتی این معیار نیز کامل نیست.

بونیلا می گوید: «تغییرات معیار در این شکل، گامی در مسیر درست است، اما در واقع نمی‌تواند آمار دقیقی از فقر در ایالات متحده به ما بدهد.» "اگر شما یک معیار جهانی برای کل کشور بدون توجه به جزئیات مناطق مختلف داشته باشید، وضعیت تعدادی از افرادی که در فقر هستند و یا در معرض خطر فقر قرار دارند را از دست خواهید داد.

اداره سرشماری آمریکا در پاسخ به شبکه خبری CNBC در این رابطه گفته است که هم اندازه‌گیری رسمی فقر و هم در اندازه‌گیری تکمیلی فقر، داده‌های ثابتی از اندازه‌گیری شاخص فقر ارائه می‌شود و این اداره به طور مداوم در تلاش برای نوآوری و بهبود طراحی و اندازه‌گیری آمار رفاه مردم آمریکا است.

منبع: سی‌ان‌بی‌سی

مترجم: امیرمحمد سلطانپور

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: آمریکا فقر در آمریکا اداره سرشماری اندازه گیری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۲۲۱۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چهار معیار مهم سلامتی در ساعت‌های هوشمند

ایتنا - ساعت‌های هوشمند یکی از ابزارهایی هستند که به‌ویژه در حوزه بهداشت و سلامت، شاهد پیشرفت‌های واضح و سریع فناوری هستند.
اشتیاق به گجت‌ها و لوازم جانبی تکنولوژیکی یا مد ممکن است دلیل اصلی تصمیم به داشتن ساعت هوشمند باشد، اما بدون اینکه بدانیم این ساعت واقعاً به غیر از شمارش گام‌ها، چه کاری انجام می‌دهد، در واقع قابلیت‌های یک ساعت هوشمند از ردیابی قدم‌های شما بسیار بیشتر است و زیرا مزایای منحصر برای ارائه دارد.

به گزارش ایتنا، این ساعت‌ها در تماس مستقیم با بدنه هستند، بنابراین برای ردیابی سلامت از طریق برخی پارامترها که برای بسیاری ناشناخته است ایده‌آل است.
  خواب
اگرچه بیشتر بزرگسالان سالم می‌توانند تا حدی از ردیابی خواب بهره‌مند شوند، اما بسیاری از کاربران نیز اطلاعات صحیح را ردیابی نمی‌کنند و در نهایت ممکن است تفسیر نادرستی از داده‌ها داشته باشند.

در این زمینه، کاربران باید چرخه خواب و بیداری خود را ردیابی کنند تا یک روال ثابت از خواب مفید داشته باشد، زیرا تحقیقات نشان داده است که خواب مفید می‌تواند منجر به بهبود تمرکز، افزایش بهره‌وری و به طور کلی احساس مثبت بیشتر شود.

    ضربان قلب
ردیابی ضربان قلب شما می‌تواند تصویر دقیق‌تری از سلامت قلب شما ارائه دهد.
اگر ورزش بیشتری انجام دهید، با گذشت زمان، ضربان قلب شما در حالت استراحت باید کاهش یابد و این نشانه سالم‌تر شدن قلب خواهد بود.
  تعداد تنفس
برخی از دستگاه‌ها می‌توانند بینشی در مورد شاخص‌های بالقوه کلیدی سلامت مانند تعداد تنفس، سطح فعالیت و موارد دیگر ارائه دهند.

برای برخی از کاربران، داده‌ها همچنین می‌توانند نشان دهند که بدن چگونه به استرس واکنش نشان می‌دهد، زیرا می‌دانند که میزان تنفس معیار مهمی است که ممکن است فرد را از وجود سایر مشکلات سلامتی نیز آگاه کند.
   اندازه گیری اشباع اکسیژن خون (SpO2)
این پارامتر در میان افرادی که درگیر ویروس کرونا هستند، آگاهی زیادی به دست آورده است و تخمینی از میزان اکسیژن خون است و اطلاع‌داشتن از آن برای کسانی که سبک زندگی فعال دارند یا برای افرادی که از آپنه خواب رنج می‌برند مفید است.

گجت‌های پوشیدنی، از جمله ساعت‌های هوشمند، مجهز به حسگرهای نوری SpO2 هستند که از حسگرهای نور قرمز و مادون قرمز برای تجزیه و تحلیل رنگ خون شما استفاده می‌کنند.

    داده‌ها چقدر دقیق هستند؟
بسیاری از پزشکان می‌گویند که دستگاه‌های ردیاب سلامت راه طولانی را طی کرده‌اند، اما برای دستیابی به دقت یا تشخیص ۱۰۰درصدی نباید به آن‌ها اعتماد کرد. سازمان غذا و داروی ایالات متحده به طور خاص در مورد هر دستگاهی که ادعا می‌کند مثلاً قند خون را بدون استفاده از تزریق، به‌طور دقیق اندازه‌گیری می‌کند، هشدار داد. زیرا عدم دقت کافی ممکن است منجر به عواقب جدی برای سلامتی شود.

علاوه بر این، کاربران مجبورند گاهی اوقات دستگاه را برای شارژ خارج کنند، که به این معنی است که داده‌ها 24/7 ضبط نمی‌شوند.

بنابراین، ردیاب‌ها و ساعت‌های هوشمند می‌توانند به کاربران برای تعیین و دستیابی به اهداف سلامت کمک کنند و به پزشکان در برخورد با بیماران خود کمک می‌کنند، اما جایگزینی برای تشخیص رسمی یا مراقبت‌های پزشکی حرفه‌ای نیستند.